8 kwietnia 1922 roku otwarto drugi stadion Wisły Kraków, który powstał na terenie od strony Błoń, na styku dzisiejszej al. 3 Maja i ul. Reymana. W budowę obiektu zaangażowali się także piłkarze, którzy zrezygnowali z diet za tournee po Rumunii w 1921 roku i stawiali ogrodzenie. Stadion posiadał drewnianą trybunę dla 1800 kibiców i bieżnię, a od 1927 roku również słynny zegar firmy Omega.
Uroczysta inauguracja drugiego wiślackiego domu (pierwszym, przez krótko, były Oleandry. W 1914 wybuchła wojna, a w 1915 obiekt spłonął) była dwukritnie przesuwana. Na początek było nabożeństwo w kościele kapucynów, a potem wstęgę przeciął Edward Cetnarowski, prezes Cracovii, który był również prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. Na murawę wybiegli piłkarze Wisły i Pogoni Lwów, a mecz zakończył się wygraną gospodarzy 4:2.
Obiekt służył Wiśle przez ponad 30 lat (z przerwą na wojnę w latach 1939-1945). Grając na nim zdobyła cztery (pierwsze w historii) z trzynastu mistrzostw Polski. Trzeci stadion otwarto w 1953 roku, ale przez kolejne lata trwały prace wykończeniowe.